Umiłowane Córki Króla

Umiłowane Córki Króla

Pod hasłem: „Umiłowane Córki Króla!” w naszym domu w Opolu odbyło się weekendowe spotkanie dla dzieci. Uczestniczyły w nim 24 dziewczynki należące do wspólnot dzieci Maryi. W tej drodze poznawania Chrystusa Króla towarzyszył uczestniczkom ks. Paweł Leżuch – wikariusz parafii Matki Bożej Bolesnej i św. Wojciecha w Opolu. Rozważając różne wydarzenia z życia Jezusa, dziewczynki odkrywały jaki jest Jezus i czym odznacza się Jego Królowanie, tak różne od królowania ziemskich przywódców. Córki Króla mają rozwijać w sobie królewską godność stając się podobne do Chrystusa, który jest posłuszny, łagodny, miłosierny, wrażliwy. Stawanie się takimi jest zadaniem całego naszego życia. Prawdziwa księżniczka oprócz pięknego serca chce również być piękna na zewnątrz dlatego nie mogło zabraknąć tego dnia tworzenia swoich własnych koron w których dziewczynki zaprezentowały się na wieczornym balu. Weekendowe spotkanie zakończyła Eucharystia w samą Uroczystość Chrystusa Króla. Piękny czas, za który dziękujemy Bogu!

Misja Magwagwa

Misja Magwagwa

Magwagwa, Kenia 29-09-2022 r.

Szczęść Boże! Karibu!

Serdecznie wszystkich pozdrawiam
z Afrykańskiej Ziemi. Do Kenii dotarłam bezpiecznie w asyście św. Ojca Pio w którego wspomnienie opuściłam Ojczyznę (23.09). Na swej drodze przez Amsterdam, Nairobi po Kisumu, spotykałam bardzo wielu życzliwych ludzi. Wszystkie kontrole i odprawy lotniskowe przeszłam bez problemu. Loty także były spokojne i za to: Bogu niech będą dzięki! Bardzo dziękuję Siostrom, wszystkim moim bliskim i znajomym, za modlitewne wsparcie i każde dobre słowo skierowane pod moim adresem. Cenię sobie to bardzo i polecam się pamięci modlitewnej. We wspólnocie SSND jesteśmy dwie: Siostra Joy i ja. To dopiero mój pierwszy tydzień, więc rozglądam się i staram poznać możliwe jak najwięcej. Ludzie są tu ubodzy ale szczęśliwi. Z perspektywy naszych zasobów w Europie widać, jak wielu rzeczy nie mają, jednak prostota i ufność pozwalają im na to, by cieszyć się z najmniejszych, drobnych rzeczy. Zwykłe bańki mydlane, wywołały uśmiech na każdej  dziecięcej twarzy – nawet nauczycieli. To piękna służba napełniająca serce radością z tego, że drugi człowiek – szczególnie dziecko, czuje się kochane, może doświadczyć miłości od człowieka – „białego człowieka” – którego przysłał do nich Bóg! To piękne uczucie jest silniejsze od wszelkich niedogodności, mnóstwa robaków, mrówek, karaluchów czy jaszczurek, nie wspominając o komarach ;). Dziękuję dobremu Bogu za to, że dopuścił w Swej dobroci tę szczególną dla mnie łaskę posługi misyjnej. Wkrótce napiszę więcej szczegółów z mojego doświadczenia na misyjnej drodze.

Niech dobry Bóg będzie z Wami, tak jak jest obecny tutaj z nami!

Z Bogiem! s. Laura

Siostra Laura wyruszyła!

Siostra Laura wyruszyła!

W atmosferze wzruszenia i radości S. Laura wyjechała w czwartek 22 września z Opola na misje do Kenii. Choć oczywiście przed nią jeszcze długa droga… W tych ostatnich dniach przed wyjazdem, Siostry wspólnoty opolskiej otaczały S. Laurę gorącą modlitwą i życzyły obfitości Bożych łask i sił w służbie misyjnej. Z dwoma walizkami i sercem pełnym radości S. Laura wyrusza na afrykańską ziemię, aby razem z Siostrami z Afryki żyjąc wśród tamtejszych ludzi dawać świadectwo o Bożej miłości i głosić Ewangelię. A wszystko na większą Bożą chwałę!
Goście z dalekiej Afryki

Goście z dalekiej Afryki

W dniach 10-16 września gościły u nas Siostry z Rady Prowincjalnej Prowincji Afryki: s. Oyin-oza, s. Dawida i s. Antoinette. Podczas pobytu w Polsce Siostry odwiedziły wspólnoty w Opolu, Krzydlinie Małej, Wrocławiu, Bielsku-Białej i Strumieniu, aby poznać bliżej siostry w Polsce i nasze apostolaty. Spotkania te były dla nas wzajemnym ubogaceniem i upłynęły w radosnej atmosferze. Siostry odwiedziły także sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach oraz Miejsce Pamięci i Muzeum Auschwitz-Birkenau. Ten piękny czas wspólnych spotkań z pewnością zachowamy na długo w naszej pamięci. 

s. Antonina zaślubiona na zawsze

s. Antonina zaślubiona na zawsze

W sobotę 23 lipca w naszym Domu Prowincjalnym w Opolu miało miejsce szczególne wydarzenie – śluby wieczyste naszej Siostry Antoniny Skorupy. Uroczystej Eucharystii przewodniczył Ks. Biskup R. Pierskała. W swojej homilii podkreślił, że powołanie zakonne, aby było stabilne, skuteczne i radosne, należy budować na Chrystusie i wraz z Nim, doświadczając wsparcia i dając je w życiu wspólnotowym. Jak to mamy w zwyczaju, po złożeniu ślubów wieczystych przez Siostrę Antoninę i podpisaniu ich własnoręcznie na ołtarzu, wszystkie Siostry odnowiły swoje śluby zakonne. Po Mszy św. spotkaliśmy się wszyscy na obiedzie w zakonnej jadalni. Radosny czas rozmów, spotkań po latach, pamiątkowych zdjęć przy stole i uroczystego krojenia weselnego tortu zakończony został oglądaniem prezentacji o życiu i powołaniu naszej Siostry Antoniny, zmontowanej przez jej siostrę Agnieszkę, przy sekretnej współpracy naszych Sióstr oraz przyjaciół Siostry Antoniny. Oczywiście była to dla niej miła niespodzianka 🙂 Po obiedzie zostaliśmy zaproszeni do wspólnych zdjęć w ogrodzie. Popołudniu natomiast w naszej kaplicy miała miejsce modlitwa uwielbienia poprowadzona przez Ks. Piotra Kłonowskiego wraz z zespołem. Piękny czas dziękczynienia Bogu za dar Siostry Antoniny, jej ślubów wieczystych, naszych spotkań i wszelkich łask, które stały się w tym wyjątkowym dniu naszym udziałem. Dalsze świętowanie odbywało się w ogrodzie przy muzyce, szaszłykach i słodkościach. Dobry czas na poznawanie siebie, zdjęcia z Siostrą Antoniną, składanie życzeń i wpisywanie się do Księgi Gości. Takie chwile są dla nas duchowym powrotem do „pierwszej miłości”, czyli do początków powołania każdej Siostry. Są też czasem doświadczania siostrzanej jedności oraz budowania więzi z Rodziną i Bliskimi Siostry Wieczystki. Życzymy naszej Siostrze Antoninie szczęścia z Jezusem na drodze życia zakonnego we wspólnocie.

Rodzina z Ukrainy – dar bł. s. Antoniny

Rodzina z Ukrainy – dar bł. s. Antoniny

Rodzina z Ukrainy

Po zadeklarowaniu przyjęcia uchodźców z Ukrainy modliłyśmy się w intencji osób, które do nas przybędą i nie był to przypadek, że akurat taka rodzina pojawiła się w naszym domu…

Dnia 15 marca 2022r. zamieszkała u nas rodzina z Ukrainy: babcia Zirka, mama Tania i jej synek Dawid (8 lat). Uciekli ze swojej rodzinnej miejscowości Iwano-Frankiwska czwartego dnia po rozpoczęciu wojny. W Iwano-Frankiwsku, czyli dawnym Stanisławowie, nasza Błogosławiona Siostra Antonina Kratochwil przebywała w więzieniu, a potem zmarła (1942r.). Wiedziałyśmy, że rodzina pochodząca właśnie z tamtego miejsca to dar Siostry Antoniny dla nas na ten czas. Mimo trudnych przeżyć migracji kobiety zaczęły się angażować we wspólne życie i nasz dom stał się pełen życia i radości. Wspólnie z nami gotowały, piekły ciasta, sprzątały, pomagały w ogrodzie. Pani Zirka jako emerytowana lekarka dawała dobre rady w chorobie. Tania zaczęła się uczyć j.polskiego i  podejmowała dorywcze prace fizyczne, aby zarobić na potrzebne wydatki (było to dla niej trudne, gdyż na co dzień pracowała w firmie komputerowej). Dawid każdego dnia uczestniczył w krótkich lekcjach zdalnych i z pomocą naszej Siostry uczył się j.angielskiego. Dzięki wsparciu dobrodziejów Dawid otrzymał laptopa do nauki oraz rower, na którym w tym czasie nauczył się jeździć. Nasza ukraińska rodzina była wyznania greko-katolickiego, więc wspólnie świętowaliśmy najpierw naszą katolicką Wielkanoc, a potem ich święta Zmartwychwstania. Był to dla nich trudny czas, ponieważ dotąd wszystkie święta obchodziły w gronie najbliższej rodziny. Podtrzymywane na duchu przez nas i swoją rodzinę w USA, panie Zirka i Tania każdego dnia śledziły wydarzenia w swojej ojczyźnie, rozmawiały ze swoimi mężami, którzy tam zostali i miały nadzieję na szybkie zakończenie wojny. Z powodu konieczności powrotu Tani do pracy oraz słysząc, że w ich mieście jest stosunkowo spokojnie, podjęły decyzję o powrocie do Iwano-Frankiwska.

W piątek, 20 maja, po ponad dwumiesięcznym pobycie u nas, nasza ukraińska rodzina pełna wdzięczności za tymczasowy „dom” i otwarte serca, wyjechała i szczęśliwie dotarła do swojego domu na Ukrainie. Za ten czas doświadczania wielu łask niech Bóg będzie uwielbiony!

Siostry ze Wspólnoty „Magnificat”

 

Skip to content