bł. Maria Teresa

od Jezusa Gerhardinger

Mała Karolina

Karolina urodziła się w Regensburgu- Stadtamhof 20 czerwca 1797 r. i pozostała jedynym dzieckiem Willibalda Gerhardinger, mistrza żeglugi, i jego żony Marii Franciszki. W domu rodzinnym oraz w podróżach Dunajem do cesarskiego miasta Wiednia rodzice przygotowali swoją córkę do życia w różnych sytuacjach i rozbudzali bogate dary jej umysłu i serca.

Sześć lat nauki w szkole Kanoniczek de Notre Dame ubogaciło jej wszechstronny rozwój dzięki dobrej formacji charakteru oraz gruntownej wiedzy zdobytej w przedmiotach szkolnych. I tak już dzieciństwie Karolina rozwinęła w sobie te cechy, które później pomogły jej w realizacji powołania i jego wymagań, a więc: otwartość na świat, miłość do ubogich oraz skierowanie całej swojej osoby ku Bogu.

Sekularyzacja

Formalne kształcenie dziewcząt w rodzinnym mieście Karoliny zostało nagle przerwane w 1809 r. gdy dom zakonny w Stadtamhof razem z innymi instytucjami kościelnymi padł ofiarą sekularyzacji. Wtedy to Jerzy Michał Wittmann, proboszcz katedry, późniejszy biskup Regensburga, zachęcił swoją utalentowaną młodą parafiankę, by podjęła się pracy nauczycielskiej. On sam zajął się przygotowaniem jej do tej pracy. Chociaż dwunastoletnia Karolina sama nigdy nie wybrałaby tego zawodu, uczyniła to jednak na życzenie swojego proboszcza. Dzięki swym wybitnym zdolnościom pedagogicznym pociągała dzieci do nauki. W ciągu swojego przeszło dwudziestoletniego nauczania Karolina uczyniła szkołę w Stadtamhof szkołą wzorcową. W swoich wysiłkach pedagogicznych troszczyła się o całego człowieka, o wszystkiego jego potrzeby. Poprzez szkołę chciała przeciwdziałać upadkowi wiary i niskiemu poziomowi moralności w swoim kraju. Podobnie jak Wittmann Karolina rozumiała, że poprzez chrześcijańskie wychowanie kobiet i matek można doprowadzić do odnowy życia rodzinnego a przez to do pozytywnej przemiany społeczeństwa. Dlatego chętnie przyjęła prace wychowawczą i nauczycielską wśród dziewcząt jako zadanie swego życia.

Początek zakonnej drogi

Od 1816 r. wraz z dwiema innymi nauczycielkami w Stadtamhof Karolina zaczęła prowadzić wspólne życie pracy i modlitwy. W tych też latach wzrosłojej pragnienie całkowitego oddania się Bogu poprzez życie zakonne. Biskup Wittmann widział w tym znak Boży, żeby założyć wspólnotę zakonną poświęconą nauczaniu i wychowaniu dziewcząt. Przygotowywał do tego Karolinę zmarł jednak w 1833 r. zanim zdążył zrealizować swój plan. Lecz Karolina z niezachwianą ufnością w Bogu i wspierana przez ks. Franciszka Sebastiana Joba, przyjaciela Wittmanna, kontynuowała to, co rozpoznała jako wolę Bożą i wraz dwiema towarzyszkami rozpoczęła w dniu 24 października 1833 r. w Neunburgu vorm Wald wspólnotowe apostolskie życie zakonne. W dniu 16 listopada 1835 r. złożyła wieczyste śluby zakonne w Regensburgu. Odtąd nosiła imię Marii Teresy od Jezusa (…)

Ta mała wspólnota istniała zaledwie trzy lata, kiedy odbyły się pierwsze obłóczyny. W tym samym czasie otwarcie szkoły Schwarzhoffen było początkiem założenia wielu dalszych nowych domów filialnych. (…) Wiara i wspaniałomyślność przynaglały Matkę Teresę do głoszenia Dobrej Nowiny o Królestwie Bożym wszędzie dokądkolwiek była wzywana. Już w 1847 r. pięć misjonarek Zgromadzenia ruszyło do Północnej Ameryki. W 1850 r. Siostry Szkolne de Notre Dame poszły do innych krajów Europy poza Bawarią. Siostry żyły przeważnie w małych wspólnotach i pracowały w szkołach, przedszkolach i sierocińcach, głównie w okolicach wiejskich i ubogich. Stały się pionierkami w rozwoju dziewiętnastowiecznego systemu nauczania szkolnego, a w Ameryce Północnej przyczyniły się w sposób zasadniczy do organizacji systemu szkół parafialnych. (…) W dniu 9 maja 1879 r. Matka Teresa wypowiedziała Bogu swoje ostatnie „tak” na ziemi i dopełniając swojego ziemskiego posłannictwa odeszła do domu Ojca. Grób Matki Teresy znajduje się w pierwszym domu macierzyństwym Zgromadzenia w Monachium Anger.

Duchowość bł. M. Teresy

Założycielka naszego Zgromadzenia Maria Teresa od Jezusa Gerhardinger, jako niewiasta silna wiarą, stale szukająca Woli Bożej, zabiegała o jedność w naszej międzynarodowej wspólnocie i odpowiadała na naglące potrzeby czasu, szczególną troską otaczając ubogich oraz realizując dalekosiężne zamierzenia wychowawcze. W tych darach Ducha, danych naszej Założycielce Matce Teresie, rozpoznajemy rozwijający się stale charyzmat naszego Zgromadzenia.

Matka Teresa gorąco pragnęła jedności wszystkich w Bogu, oparła Zgromadzenie na fundamencie Eucharystii, zakotwiczyła je w ubóstwie i poświęciła Maryi. Duchowe rysy Matki Teresy są obecne w życiu Zgromadzenia. Wśród nich na szczególną uwagę zasługują:

Budowanie głębokiej osobistej więzi z Jezusem, która wyraża się w życiu osobistym, wspólnotowym i apostolskim

 

Stałe rozeznawanie i szukanie woli Bożej

Konteplacyjny styl życia, harmonijna integracja modlitwy, pracy i życia  wspólnotowego

Akceptacja tajemnicy paschalnej w swoim życiu, dowartościowanie apostolstwa modlitwy i cierpienia sióstr

Odpowiadanie na naglące potrzeby czasu z umiejętnością dostosowania życia wspólnotowego to potrzeb apostolskich

Skip to content