Karolina urodziła się w Regensburgu- Stadtamhof 20 czerwca 1797 r. i pozostała jedynym dzieckiem Willibalda Gerhardinger, mistrza żeglugi, i jego żony Marii Franciszki. W domu rodzinnym oraz w podróżach Dunajem do cesarskiego miasta Wiednia rodzice przygotowali swoją córkę do życia w różnych sytuacjach i rozbudzali bogate dary jej umysłu i serca.

Sześć lat nauki w szkole Kanoniczek de Notre Dame ubogaciło jej wszechstronny rozwój dzięki dobrej formacji charakteru oraz gruntownej wiedzy zdobytej w przedmiotach szkolnych. I tak już dzieciństwie Karolina rozwinęła w sobie te cechy, które później pomogły jej w realizacji powołania i jego wymagań, a więc: otwartość na świat, miłość do ubogich oraz skierowanie całej swojej osoby ku Bogu.

Od 1816 r. wraz z dwiema innymi nauczycielkami w Stadtamhof Karolina zaczęła prowadzić wspólne życie pracy i modlitwy. W tych też latach wzrosłojej pragnienie całkowitego oddania się Bogu poprzez życie zakonne. Biskup Wittmann widział w tym znak Boży, żeby założyć wspólnotę zakonną poświęconą nauczaniu i wychowaniu dziewcząt. Przygotowywał do tego Karolinę zmarł jednak w 1833 r. zanim zdążył zrealizować swój plan. Lecz Karolina z niezachwianą ufnością w Bogu i wspierana przez ks. Franciszka Sebastiana Joba, przyjaciela Wittmanna, kontynuowała to, co rozpoznała jako wolę Bożą i wraz dwiema towarzyszkami rozpoczęła w dniu 24 października 1833 r. w Neunburgu vorm Wald wspólnotowe apostolskie życie zakonne. W dniu 16 listopada 1835 r. złożyła wieczyste śluby zakonne w Regensburgu. Odtąd nosiła imię Marii Teresy od Jezusa (…)

Ta mała wspólnota istniała zaledwie trzy lata, kiedy odbyły się pierwsze obłóczyny. W tym samym czasie otwarcie szkoły Schwarzhoffen było początkiem założenia wielu dalszych nowych domów filialnych. (…) Wiara i wspaniałomyślność przynaglały Matkę Teresę do głoszenia Dobrej Nowiny o Królestwie Bożym wszędzie dokądkolwiek była wzywana. Już w 1847 r. pięć misjonarek Zgromadzenia ruszyło do Północnej Ameryki. W 1850 r. Siostry Szkolne de Notre Dame poszły do innych krajów Europy poza Bawarią. Siostry żyły przeważnie w małych wspólnotach i pracowały w szkołach, przedszkolach i sierocińcach, głównie w okolicach wiejskich i ubogich. Stały się pionierkami w rozwoju dziewiętnastowiecznego systemu nauczania szkolnego, a w Ameryce Północnej przyczyniły się w sposób zasadniczy do organizacji systemu szkół parafialnych. (…) W dniu 9 maja 1879 r. Matka Teresa wypowiedziała Bogu swoje ostatnie „tak” na ziemi i dopełniając swojego ziemskiego posłannictwa odeszła do domu Ojca. Grób Matki Teresy znajduje się w pierwszym domu macierzyństwym Zgromadzenia w Monachium Anger.