“Pamiętam Siostrę Antoninę jako człowieka głębokiej wiary”.
“Jej wiara wyrażała się w umiłowaniu życia zakonnego, w sposobie wypełniania obowiązków. Budowałam się jej posłuszeństwem i praktyką ćwiczeń pokutnych… Często widywałam ją na modlitwie w kaplicy, skupioną i rozmodloną…”